- Artykuły
- 03 marca 2019
Kształtowanie blachy to procedura, która ma na celu przetworzenie handlowego arkusza blachy w taki sposób, by mógł on zostać umieszczony w obiekcie, innymi słowy nadawał się do zmontowania i wbudowania. Zwijanie blachy to jedno z działań przeprowadzanych w ramach kształtowania blachy, obok trasowania, cięcia, gięcia, łączenia arkuszy oraz usztywniania obrzeży blachy drutem.
Wyróżnia się dwie metody zwijania blachy – ręczną oraz maszynową. Druga ze wskazanych jest zdecydowanie częściej wykorzystywana. Funkcjonalne zwijarki i prasy hydrauliczne zdecydowanie dominują nad drągami, okrąglakiem, prętem stalowym czy rurą – narzędziom przeznaczonym do zwijania ręcznego.
Ręczne zwijanie blachy
W przypadku ręcznego zwijania blachy dużą rolę odgrywa młotek blacharski. Na okrąglaku drewnianym, na rurze, pręcie stalowym lub dwurogu blacharskim blachę należy, przy użyciu rąk, sukcesywnie przesuwać i równolegle podbijać, wykorzystując wspomniane narzędzie. Średnica przedmiotu, na którym blacha jest zwijana, powinna odpowiadać oczekiwanym wymiarom rury blaszanej bądź zwoju.
Maszynowe zwijanie blachy, czyli zwijarki i prasy hydrauliczne
Wydajne i nieskomplikowane w obsłudze zwijarki blacharskie umożliwiają zwinięcie walca. Na dodatek, maszyny te są w stanie zwinąć stożki, dzięki opcji skośnego ustawienia walca zwijającego. Warto przestrzegać prostych zasad, by nie doprowadzić do sfalowania blachy. Istotne są odpowiednie odległości pomiędzy walcami. Jeżeli bowiem będą one ustawione względem siebie zbyt blisko, może dojść do utwardzenia blachy oraz jej mocnego rozciągnięcia.
Wypada podkreślić, że zwijarki są stosowane bardzo powszechnie. Urządzenia te sprawdzają się zarówno w dużych przedsiębiorstwach, jak i małych warsztatach. Na rynku znaleźć można zwijarki ręczne oraz mechaniczne o różnych parametrach. W ofercie przedsiębiorstwa PROD-MASZ zwijarki zajmują ważne miejsce.
Najważniejsze cechy konstrukcyjne zwijarki do blachy
W roboczej części zwijarki na uwagę zasługuje układ trzech walców o podłużnym kształcie. Są one umieszczone na dwóch żeliwnych ramach. Ramy te zespala się poprzecznymi stężeniami. Dwa z trzech walców pełnią funkcję napędzającą. Blacha, umieszczona pomiędzy nimi, jest przesuwana, dzięki przeciwbieżnym obrotom, w kierunku trzeciego walca. W ten sposób dochodzi do zwinięcia arkusza blachy.
Co ważne, konstrukcja maszyny uwzględnia dźwignię z zapadką. Służy ona do ustawienia walca zginającego zgodnie z wartością średnicy zwoju blachy, a walca napędzającego w zależności od tego, ile wynosi grubość zwijanej blachy.
Podnosząc walec zginający, można uzyskać zwój o niewielkiej średnicy. Opuszczenie wskazanego walca to sposób na uzyskanie zwoju o dużej średnicy. By dokonać zwinięcia cienkiego arkusza należy korbę osadzić na przedłużeniu dolnego walca napędzającego. Zwinięcie grubszej blachy wiązać się musi z umieszczeniem korby na specjalnym wale, z którego napęd przenosi się poprzez przekładnię zębatą.
Zwijanie blachy to obróbka, do której wykorzystać można prasę hydrauliczną. Kluczową rolę odgrywa nacisk na blachę, który pochodzi od opadającego pionowo w dół tłocznika. W konsekwencji dochodzi do zwinięcia arkusza wewnątrz wykroju.
źródło: W. Martinek, Z. Michnowski, Dekarstwo i blacharstwo budowlane. Podręcznik dla szkoły zasadniczej, Warszawa 1999.